احمدرضازارعی

منجم آماتور/عکاس/ علاقمند به علم و تحقیق و مطالعه

۸ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «اخترفیزیک و نجوم» ثبت شده است

چهارشنبه, ۱۷ مهر ۱۳۹۸، ۰۵:۲۱ ب.ظ احمدرضا زارعی
دوره آموزشی نجوم غیر حضوری

دوره آموزشی نجوم غیر حضوری

مطالب وبلاگ در ادرس جدید آپلود میشود

جهت ورود به وبلاگ جدید روی همین متن ضربه بزنید

 

 

 

برای ثبت نام در دره آموزش مجازی نجوم اینجا کلیک کنید

برای اطلاع بیشتر به شماره واتس آپ 09308712483 پیام دهید

 

در این دوره  به جایگاه خود در عالم میپردازیم و سپس بررسی این جهان و اجرام موجود در آن پرداخته

در ادامه این دوره شمارا با فواصل و اندازه گیری های نجومی آشنا میکنیم ، این دوره بیش از 8 جلسه آموزش آنلاین نجوم میباشد

که در هر جلسه چند مبحث نجوم به شما آموزش داده میشود مانند آشنایی با کره سماوی ، صورت فلکی ها ، منظومه شمسی ،

پیدایش و تکامل ستارگان ، آشنایی با تلسکوپ ها و رصد آسمان و موارد دیگر

۱۷ مهر ۹۸ ، ۱۷:۲۱ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
احمدرضا زارعی
جمعه, ۶ ارديبهشت ۱۳۹۸، ۰۴:۰۹ ب.ظ احمدرضا زارعی
دانلود مستند کیهان ( Cosmos ) زبان اصلی با زیرنویس فارسی

دانلود مستند کیهان ( Cosmos ) زبان اصلی با زیرنویس فارسی

 

مطالب وبلاگ در ادرس جدید آپلود میشود

جهت ورود به وبلاگ جدید روی همین متن ضربه بزنید

 

 

 

مستند علمی، کاسموس، اودیسه ای فضا زمانی (Cosmos A Spacetime Odyssey)به روایت نیل دی گریس تایسون، یکی از رویدادهای استثنایی در حوزه ترویج علم است. بودجه عظیم، تیم قدرتمندی از نویسنده ها و حضور فردی پرشور مانند تایسون به عنوان راوی و پخش این برنامه از شبکه های پربیننده ای مانند فاکس و نشنال جئوگرافیک رویدادی است که شابد به زودی تکرار نشود.

 

 

لینک: IMDB
ژانر : مستند، کیهان شناسی
وضعیت پخش : درحال پخش
سال تولید: ۲۰۱۴
فرمت فایل : Mkv
کیفیت :  ۷۲۰p | عالی
زیرنویس فارسی : دارد

مستند کاسموس اثر بی نظیر و خاطره انگیز کارل ساگان می باشد که با عنوان فرعی سفری شخصی، پخش شد. اینک پس از انتظاری طولانی از ۹ مارس ۲۰۱۴ پخش سری جدید کاسموس به میزبانی نیل دی گرس تایسون با عنوان فرعی اودیسه ای فضا زمانی آغاز شده است. تایسون، اخترفیزیکدان، مدیر آسمان نمای هیدن و یکی از  برجسته ترین چهره های سرشناس رسانه ای در زمینه ترویج علم است. این مستند هر هفته یکشنبه ها در شبکه های فاکس و نشنال جئوگرافی پخش می شود. شما را به دیدن این مستند بی نظیر دعوت می کنیم.

توجه: دانلود با لینک مستقیم فقط با آی پی ایران: برای دانلود پروکسی خود را خاموش نمایید.

 

دانلود قسمت اول: Standing Up in the Milky Way

 

دانلود قسمت دوم: Some of the Things That Molecules Do
 
دانلود قسمت سوم: When Knowledge Conquered Fear
 
دانلود قسمت چهارم: A Sky Full of Ghosts
 
دانلود قسمت پنجم: Hiding in the Light
 
دانلود قسمت ششم: Deeper, Deeper, Deeper Still
 
دانلود قسمت هفتم: The Clean Room

 

دانلود قسمت هشتم: Sisters of the Sun

 
 
دانلود قسمت دهم: The Electric Boy
 
دانلود قسمت یازدهم: The Immortals
 
دانلود قسمت دوازدهم: The World Set Free
 
دانلود قسمت سیزدهم: Unafraid of the Dark

دانلود ۱۳ قسمت زیرنویس فارسی

 

۰۶ ارديبهشت ۹۸ ، ۱۶:۰۹ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
احمدرضا زارعی
سه شنبه, ۶ فروردين ۱۳۹۸، ۰۸:۱۱ ب.ظ احمدرضا زارعی
عکاسی از ماه کامل

عکاسی از ماه کامل

سلامی دوباره خدمت شما همراهان وبلاگ


سال 98 با ماه کامل شروع شد و اولین روز سال رو با ماه کامل تجربه کردیم

من هم تصمیم گرفتم تصاویری که از ماه کامل گرفته بودم رو در وبلاگ قرار دهم

تا شما عزیزان هم از جذابیت ماه کامل لذت ببرید


تمام تصاویر کار خودم ( احمدرضا زارعی ) هست که با دوربین canon sx50 گرفتم


























۰۶ فروردين ۹۸ ، ۲۰:۱۱ ۳ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰
احمدرضا زارعی
شنبه, ۳ فروردين ۱۳۹۸، ۱۰:۵۰ ق.ظ احمدرضا زارعی
رویداد های نجومی سال 98

رویداد های نجومی سال 98

 

مطالب وبلاگ در ادرس جدید آپلود میشود

جهت ورود به وبلاگ جدید روی همین متن ضربه بزنید

 

 

 

وقوع دو ماه گرفتگی، دو خورشید گرفتگی و دو بارش شهابی ازجمله رخدادهای نجومی سال جاری است؛ ضمن آنکه در آبان ماه نیز سیاره تیزپای "تیر" از مقابل خورشید عبور خواهد کرد.

مهندس مسعود عتیقی، مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران در گفت‌وگو با ایسنا، در خصوص رویدادهای نجومی سال جاری گفت: رخدادهای نجومی هر سال در سه بخش "رخدادهای نجومی"، "رویدادهای فضایی و مطالعات بشر در عرصه کاوشگری" و "رویدادهای زمینی" تقسیم می‌شوند.

عتیقی، اولین رخداد علمی این حوزه در سال ۱۳۹۸ را مربوط به حوزه فضا دانست و اظهار کرد: در ماه‌های گذشته کاوشگر خورشیدی "پارکر" به سمت خورشید پرتاب شد که در روز ۱۵ فروردین این فضاپیما با سرعت بسیار بالا (۹۵ کیلومتر بر ثانیه) از کنار خورشید عبور می‌کند.

وی عبور بعدی این کاوشگر از کنار خورشید را ۱۰ شهریور ماه امسال دانست و ادامه داد: برای این کاوشگر دو هدف در مطالعات خورشیدی تعریف شده که یکی علت "بررسی دمای بالای تاج خورشیدی" (بیرونی‌ترین لایه جو خورشیدی) است که میلیون‌ها درجه بوده و از دمای سطح خورشید بسیار بسیار فراتر است.

عتیقی هدف دوم این کاوشگر را مطالعه بر روی باد خورشیدی و علت ایجاد آن دانست و گفت: باد خورشیدی منجر به خروج ذرات خطرناک از خورشید می‌شود.

هفته جهانی ستاره‌شناسی

مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران دومین رخداد نجومی سال جاری را مناسبت زمینی با عنوان "هفته جهانی ستاره‌شناسی" ذکر کرد و یادآور شد: این هفته در سال ۹۸ از روز دوشنبه ۱۶ اردیبهشت آغاز می‌شود و تا روز یکشنبه ۲۲ اردیبهشت ادامه دارد. روز جهانی ستاره‌شناسی در سال ۹۸ برابر شنبه ۲۱ اردیبهشت مصادف با ۱۱ ماه می ۲۰۱۹ میلادی است.

وی با تاکید بر اینکه همه ساله با روش خاص نجومی، روز جهانی ستاره‌شناسی تعیین می‌شود، در این باره توضیح داد: به این صورت که در فاصله ۱۵ آوریل تا ۱۵ ماه می، روز شنبه‌ای که به تربیع اول ماه نزدیک باشد به عنوان روز جهانی ستاره شناسی در نظر گرفته می‌شود. با این روش، روز جهانی ستاره شناسی هر ساله، تاریخ متفاوتی خواهد داشت و "ماه" به عنوان همسایه "زمین" و جرم دوست داشتنی زمینی‌ها، برای تعیین این مناسبت همواره مورد توجه بوده است.

عتیقی با بیان اینکه اساساً در یک مناسبت جهانی همه آماتورهای ستاره‌شناسی در دنیا در یک روز خاص با هدف بردن تلسکوپ به میان مردم و ترویج این دانش آسمانی تلاش می‌کنند، افزود: از روز دوشنبه روز جهانی ستاره‌شناسی تا یکشنبه بعد از آن، "هفته جهانی ستاره شناسی" در نظر گرفته می‌شود.

بارش‌شهابی و عدم حضور ماه

وی با اشاره به بارش شهابی "اتا دولوی" ادامه داد: همزمان با آغاز هفته جهانی ستاره‌شناسی، بارش شهابی " اتا دولوی" که بازمانده دنباله‌دار "هالی" است، رخ می‌دهد. این بارش با ۶۰ شهاب در ساعت از رویدادهای شاخص نجومی سال جاری است که خوشبختانه این پدیده نجومی بدون حضور نور ماه خواهد بود؛ از این رو فرصت مناسبی را برای رصدگران جهت مشاهده شهاب‌های آن به دور از نور و آلودگی هوای شهرها فراهم می‌کند.

به گفته عتیقی، اوج این بارش از شبانگاه دوشنبه ۱۶ اردیبهشت ماه آغاز می‌شود و تا بامداد روز سه‌شنبه ۱۷ اردیبهشت ادامه خواهد داشت،

تست فضاپیمای سرنشین‌دار اسپیس

این فعال حوزه نجوم آماتوری خاطر نشان کرد: در اواخر بهار و اوایل تابستان امسال، تست فضاپیمای سرنشین‌دار "اسپیس ایکس" نیز انجام می‌شود. پس از بازنشسته کردن شاتل‌های فضایی برای اعزام فضانورد به فضا و ایستگاه فضایی با اعزام دو فضانورد، اسپیس ایکس آزمایش خواهد شد.

خورشید گرفتگی

مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران، یکی از رویدادهای مهم نجومی سال جاری را خورشیدگرفتگی کلی دانست که روز سه‌شنبه ۱۱ تیر ماه سال جاری رخ خواهد داد و گفت: این گرفت در ساعت ۱۶ و ۵۵ دقیقه به وقت جهانی به اوج خود خواهد رسید.

وی یادآور شد: خورشیدگرفت این روز در آمریکای جنوبی به‌ویژه کشورهای "شیلی" و "آرژانتین" و "اقیانوس آرام" مشاهده خواهد شد و متأسفانه امکان مشاهده این خورشیدگرفتگی در ایران وجود ندارد.

ماه گرفتگی

عتیقی با بیان اینکه دو هفته بعد از خورشیدگرفتگی ۱۱ تیر، ماه گرفتگی جزئی در بامداد چهارشنبه ۲۶ تیر رخ خواهد داد، افزود: زمان آغاز این ماه گرفتگی به وقت ایران ۳۲ دقیقه بامداد ۲۶ تیر است و در ساعت ۲ و یک دقیقه بامداد ماه گرفتگی به اوج خواهد رسید و ۶۷ درصد از سطح ماه در سایه زمین قرار خواهد گرفت.

وی، زمان پایان این ماه گرفتگی را در ساعت ۳ و ۳۰ دقیقه بامداد ۲۶ تیر ذکر کرد و یادآور شد: بیشتر مناطق آمریکای جنوبی و آسیا و همچنین قاره‌های اروپا، آفریقا و استرالیا شانس مشاهده این ماه‌گرفتگی را دارند. خوشبختانه مشاهده مراحل مختلف این ماه گرفتگی جزئی از آسمان ایران نیز قابل مشاهده است.

اعزام فضانورد چینی

وی با تاکید بر اینکه چینی‌ها در عرصه فضا بی‌کار ننشسته‌اند و بسیار پرکار فعالیت‌های خود را در سال جاری خورشیدی ادامه خواهند داد، گفت: سازمان فضایی چین که پیش از این نسبت به اعزام فضانورد به فضا اقدام کرده بود، در تابستان امسال قصد دارد با تست یک فضاپیمای سرنشین‌دار مطالعات خود را برای اعزام ۴ تا ۶ فضانورد به انجام رساند و علی‌رغم آنکه پرتاب آزمایشی سال ۹۸ حتی اگر بدون سرنشین باشد، این پرتاب زمینه‌ساز اعزام نفرات بیشتر به فضا است.

سالروز تأسیس انجمن نجوم آماتوری ایران

عتیقی با بیان اینکه فعالیت‌های زمینی در حوزه نجوم موجب ارتقای علاقه‌مندی جامعه به این حوزه می‌شود، اظهار کرد: روز اول مرداد مصادف با سالروز تأسیس انجمن آماتوری ایران است که در طی دو دهه اخیر سبب‌ساز فعالیت‌های علمی ترویجی متعددی در پایتخت و سایر شهرهای کشور بوده است.

بارش شهابی پرساوشی

وی از بارش شهابی پرساوشی در شبانگاه روزهای دوشنبه و سه‌شنبه ۲۱ و ۲۲ مرداد سال جاری خبر داد و یادآور شد: این بارش شهابی از جمله بارش‌های مشهور فصل تابستان است که متأسفانه نور ماه کامل مانع رصد شهاب‌های این بارش خواهد بود، ولی ممکن است آذرگوی‌های پرنور این بارش در بخش‌هایی از آسمان که از نور ماه دور است، مشاهده شوند.

بزرگداشت ابوریحان

دبیر انجمن نجوم آماتوری ایران افزود: چهارشنبه ۱۳ شهریور رویداد زمینی دیگری پیش روی ایرانیان است و آن بزرگداشت"ابوریحان بیرونی" - ابر مرد تاریخ اخترشناسی کشور است. با معرفی آثار و تلاش‌های اندیشمندان ایرانی زمینه فعالیت بیشتر برای عمومی مردم به‌ویژه علاقه‌مندان فراهم خواهد شد. بر این اساس این انجمن نجوم طی سال‌ها این روز را به عنوان روز ملی "ستاره‌شناسی" در کشور پیشنهاد داده است تا در اوقات فراغت تابستان و آسمان به نسبت صاف، شرایط اجرای برنامه‌های رصدی و علمی – ترویجی بیشتری برای علاقه‌مندان فراهم باشد.

گذر تیر از مقابل خورشید

عتیقی با اشاره به رخداد نجومی روز ۲۰ آبان ماه، گفت: دوشنبه ۲۰ آبان ۹۸ باید در تقویم نجومی علامت‌گذاری شود؛ چرا که گذر سیاره تیزپای "تیر" از مقابل خورشید در عصر دوشنبه ۲۰ آبان رخ خواهد داد و بعد از ۳ سال مجدداً در این روز فرصتی ایجاد می‌شود تا عبور این سیاره از مقابل خورشید را با استفاده از تجهیزات رصدی مجهز به فیلتر مخصوص خورشید به انجام رسانید.

وی زمان آغاز این واقعه نجومی را در ساعت ۱۶ و ۵ دقیقه عصر دوشنبه ۲۰ آبان دانست و ادامه داد: ولی به علت غروب خورشید در ساعت ۱۷ این روز، تمام مراحل گذر تیر از مقابل خورشید در کشور قابل مشاهده نیست. ولی باز هم فرصتی برای مشاهده بخش‌هایی از این رویداد نجومی فراهم است.

این فعال حوزه نجومی ادامه داد: سیاره "تیر" با توجه به قطر به نسبت کوچک خود و فاصله زیادی که از زمین دارد، در هنگام گذر از مقابل خورشید، امکان مشاهده آن با چشم غیر مسلح (بدون عینک‌های مخصوص رصد خورشید) وجود ندارد و الزاماً باید از تلسکوپ‌های کوچک آماتوری که مجهز به فیلتر ویژه خورشیدی است، استفاده شود.

بارش شهابی جوزایی

مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران به پدیده نجومی روزهای ۲۲ و ۲۳ آذر سال جاری اشاره کرد و گفت: در شبانگاه روز ۲۲ آذر و بامداد شنبه ۲۳ آذر زمان اوج بارش شهابی "جوزایی" است. منشأ این بارش قدری عجیب و یک سیارک است. ولی بازهم به دلیل همزمان شدن وجود ماه کامل با این بارش، شهاب‌های زیادی از این بارش قابل مشاهده نیست.

شب یلدا

وی، شنبه ۳۰ آذر ۹۸ را مصادف با شب یلدا دانست که یک پدیده نجومی و در عین حال ملی است که ایرانیان از گذشته‌های دور آن را جشن می‌گرفتند.

اعزام فضاپیمای چینی به ماه

وی افزود: اواخر پاییز ۹۸ و اوایل زمستان امسال "چانگ ۵" فضاپیمای دیگر چینی‌ها برای حفاری و حمل بیش از ۲ کیلوگرم خاک به ماه اعزام خواهد شد. در سال ۹۷ چانگ ۴ بر روی بخش پشت به زمین ماه فرود آمد و یک رکورد در عرصه فضایی را به نام چینی‌ها به ثبت رساند.

دومین خورشید گرفتگی ۹۸

عتیقی با بیان اینکه روز پنج‌شنبه ۵ دی ماه ۹۸ خورشیدگرفتگی از نوع حلقوی رخ خواهد داد، گفت: این خورشیدگرفتگی در کشورهای جنوبی حاشیه خلیج فارس شامل "قطر"، "عمان" و "امارات" و همچنین "عربستان" به صورت حلقوی قابل مشاهده است، ضمن آنکه جنوب "هند"، "سریلانکا"، "مالزی"، "سنگاپور" و "مجمع الجزایر فیلیپین" در مسیر گرفت حلقوی خورشید هستند.

وی با تاکید بر اینکه این خورشیدگرفتگی در ایران به صورت جزئی قابل مشاهده است، یادآور شد: در تهران نیز ۶۱ درصد سطح خورشید توسط ماه پوشیده خواهد شد و در جنوبی‌ترین نقاط کشور سطح پوشیده شده خورشید توسط ماه به ۸۶ درصد رسیده و این در شرایطی است که در شمال شرق کشور میزان گرفت جزئی ۴۵ درصد است.

مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران با تاکید بر اینکه با طلوع خورشید در بامداد پنج‌شنبه ۵ دی ۹۸ این گرفت قابل مشاهده است، اظهار کرد: خورشیدگرفتگی حلقوی زمانی رخ می‌دهد که ماه در اوج مداری بوده و قطر آن از قطر خورشید کوچک‌تر است و در هنگام خورشیدگرفتگی کامل نمی‌تواند تمام سطح خورشید را بپوشاند و حلقه‌ای از آتش در اطراف تیرگی رو به زمین ما مشاهده می‌شود.

ماه گرفتگی نیم‌سایه

عتیقی اضافه کرد: جمعه ۲۰ دی و شنبه ۲۱ دی دو هفته بعد از خورشیدگرفتگی، ماه گرفتگی نیم‌سایه‌ای رخ خواهد داد که با وجود آنکه ایران در منطقه تحت پوشش این خسوف است، اما ماه‌گرفتگی نیم‌سایه از دید چشم انسان چندان محسوس نیست و در نجوم قدیم از آن با نام خسوف "غیر مرئی" یاد می‌کردند.

سالروز بزرگداشت خواجه نصیرالدین طوسی

وی پایان‌بخش رخدادهای نجومی سال ۹۸ را دوشنبه ۵ اسفند برابر با سالروز بزرگداشت خواجه نصیر الدین طوسی ذکر کرد و گفت: خواجه نصیرالدین طوسی مغول‌های آن زمان را رام و کسانی که برای نابودی ایران و این خطه عالم‌پرور کمر بسته بودند را وادار به ساخت رصدخانه تاریخی "مراغه" کرد. این رصدخانه الگویی برای ساخت رصدخانه‌های متعدد از استانبول ترکیه تا سمرقند و هند و چین شد، ضمن آنکه افرادی از اقصی‌نقاط جهان از جمله چین برای آشنایی با دانش ستاره‌شناسی در کنار دانشمندان ایرانی اخترشناسی در مراغه گرد می‌آمدند و به مطالعات علمی می‌پرداختند.

۰۳ فروردين ۹۸ ، ۱۰:۵۰ ۱ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰
احمدرضا زارعی
سه شنبه, ۷ اسفند ۱۳۹۷، ۱۲:۱۴ ب.ظ احمدرضا زارعی
کمربند سیارک ها چیست؟

کمربند سیارک ها چیست؟

قطعه سنگ‌های باقیمانده از شکل‌گیری منظومه شمسی در پیرامون خورشید پراکنده شده‌اند. بیشتر این اجرام که سیارک نامیده می شوند، در قالب کمربند سیارکی، میان مریخ و مشتری حرکت می کنند.

Asteroid belt

مدارهای سیارات درونی بصورت دوایر بزرگی در این تصویر از اجرام شناخته شده نشان داده شده است. نقاط سبز نشان دهندهٔ سیارک‌ها در کمربند اصلی میان مریخ و مشتری می باشد. نقاط قرمز سیارک‌هایی هستند که دور از کمربند اصلی واقع شده و خطر اندکی برای برخورد به زمین دارند.

 فاصله کمربند سیارک‌ها با خورشید دو و نیم برابر بیشتر از فاصله زمین با خورشید است. میلیاردها سیارک در این کمربند وجود دارد. بیشتر سیارک‌ها نسبتا کوچک هستند، اما سیارک‌های بزرگتری را هم می توان میان آنها پیدا کرد. در اوایل حیات منظومه شمسی، گرد و غبار و سنگ‌های در حال چرخش به دور خورشید به دلیل گرانش در سیاره‌ها گرد هم آمدند. اما ماحصل تمامی مواد یاد شده، دنیاهای جدید نبود. بلکه ناحیه‌ای میان مریخ و مشتری بود که کمربند سیارک‌ها را تشکیل داد.

این مسئله باعث سردرگمی برخی افراد می شود که کمربند از بقایای سیاره نابود شده ساخته شد یا جهانی که مجال ظهور پیدا نکرد. اما بنا به گزارش سازمان ناسا، جرم کل کمربند کمتر از ماه است، آنقدر کوچک که نمیتوان یک سیاره نامید. مشاهدۀ سایر سیارات به دانشمندان کمک می کند تا به شکل بهتری منظومه شمسی را درک نمایند. بر طبق یک نظریه نوپا موسوم به Grand Tack، در پنج میلیون سال نخست منظومه شمسی، مشتری و مریخ قبل از تغییر جهت و بازگشت به سمت بیرونی منظومه شمسی گرایش به سوی خورشید داشتند. این دو سیاره زمینه‌ساز پراکندگی کمربند سیارک اصلی شده و موادی را برای پر کردن مجدد آن ارسال کردند.

“جان چمبرز” از مؤسسه علوم کارنگی طی گزارشی بصورت آنلاین در نشریه ساینس این چنین می نویسد: کمربند سیارک‎‌ها در مدل Grand Tack در مراحل بسیار ابتدایی معدوم شد و اعضای بازمانده نمونه بزرگی از ناحیه سحابی شمسی را شامل می شوند. کمربند سیارک‌ها فقط مختص منظومه شمسی ما نیست. ابری از گرد و غبار پیرامون ستارهٔ معروف به زتا لپوریس به کمربندی جوان شباهت دارد. مایکل ژوراس استاد دانشگاه کالیفرنیا اظهار داشت:« زتا لپوریس ستاره‌ای نسبتا جوان است؛ شاید تقریبا همسن خورشید باشد منظومه‌ای که پیرامون زتا لپوریس مشاهده شد، به آنچه که در سال‌های ابتدایی منظومه شمسی خودمان اتفاق افتاد شباهت دارد. یعنی زمانی که سیارات و سیارک‌ها شکل گرفتند.»

سایر ستارگان نیز حاوی نشانه‌هایی از کمربند سیارک‌ها هستند. علاوه بر این، پژوهش‌ها درخصوص کوتوله‌های سفید – ستاره‌های خورشید مانند در پایان دوره حیات‌شان – نشان از موادی سنگی دارد که به سطح خود پخش می شوند؛ پس می توان نتیجه گرفت که چنین کمربندهایی در اطراف منظومه‌های رو به نابودی امری رایج و متداول است.

Asteroid

سیارک‌هایی نظیر ایتوکاوا که تصویرش را در اینجا می بینید، شبیه توده‌هایی از پاره سنگ هستند که بصورت شُل و ول به یکدیگر چسبیده‌اند.

بیشتر سیارک‌های موجود در کمربند اصلی از سنگ و صخره ساخته شده‌اند، ولی تعداد ناچیزی از آنها نیز حاوی فلزات نیکل و آهن می باشند. بقیۀ سیارک‌ها از ترکیبی از مواد یاد شده تشکیل یافته‌اند و مواد غنی از کربن در آنها به چشم می خورد. برخی از سیارک‌های دور افتاده حاوی یخ‌های بیشتری هستند. اگرچه این سیارک‌ها به قدر کافی بزرگ نیستند که دارای اتمسفر باشند، اما شواهد و قرائن از وجود آب در بعضی از سیارک‌ها حکایت دارد.

بعضی از سیارک‌ها اندازه بزرگی دارند؛ بیش از ۱۶ سیارک در کمربندی با قطری بیش از ۲۴۰ کیلومتر وجود دارد. بزرگترین سیارک‌ها: وستا، پالاس و هایجیا طولی معادل ۴۰۰ کیلومتر دارند. همچنین این ناحیه در برگیرندهٔ سیاره کوتولهٔ سرس نیز میباشد. سرس با قطر ۹۵۰ کیلومتری به اندازه‌ای بزرگ نیست که سیاره‌ای بالغ در نظر گرفته شود. با این حال، سرس یک سوم جرم کمربند سیارک‌ها را تشکیل می دهد.

سایر سیارک‌ها توده‌های از خرده سنگ به شمار می آیند که در اثر جاذبه کنار هم قرار گرفته‌اند. اکثر سیارک‌ها به قدر کافی اندازۀ بزرگی ندارند که شکل کروی بدست آورند؛ بلکه شکلی نامنظم و بی‌قاعده داشته و غالبا شبیه یک سیب زمینی قلمبه هستند. سیارک ۲۱۶ کلئوپاترا به استخوان سگ شبیه است. سیارک‌ها بر اساس ترکیب شیمیایی‌شان و ضریب انعکاس نور سیارات طبقه‌بندی می شوند.

سیارک‌های نوع C بیش از ۷۵ درصد سیارک‌های شناخته شده را تشکیل می‌دهند. رشته‌های C نمایانگر کربن بوده و سطوح این سیارک‌های فوق تاریک بسیار تیره هستند. شهاب سنگ‌های چاندریت کربن‌دار در زمین دارای ترکیبی مشابه بوده و احتمال می رود که قطعات خرد شده سیارک‌های بزرگتر باشند. اگرچه سیارک‌های نوع C نقش پر رنگی در کمربند دارند، اما بررسی آژانس فضایی اروپا نشان می دهد، اینها فقط شامل چهل درصد از سیارک‌های نزدیک به خورشید هستند که از جملۀ آنها میتوان به زیر گروه‌های نوع B ، نوع F و نوع G اشاره کرد. سیارک‌های نوع S دومین نوع متداول محسوب می شوند که ۱۷ درصد از سیارک‌های شناخته شده را به خود اختصاص می دهند. این سیارک‌ها در کمربند سیارک درونی به چشم می خورند.

Asteroid


این سیارک‌ها روشن‌تر بوده و دارای ترکیب نیکل-آهن فلزی با آهن و سیلیکات-منیزیم هستند. سیارک‌های نوع M آخرین نوع عمده به شمار می آیند. این سیارک‌ها نسبتا روشن بوده و اکثر آنها از آهن-نیکل خالص تشکیل یافته‌اند که در ناحیه میانی کمربند سیارک‌ها یافت می شوند. بقیهٔ سیارک‌های باقیمانده عبارتند از نوع A ، نوع D ، نوع E ، نوع P ، نوع Q و نوع R.

ناسا در سال ۲۰۰۷ عملیاتی را تحت عنوان “داون” یا “سپیده‌دم” برای بازدید از سرس و وستا انجام داد. فضاپیمای داون در سال ۲۰۱۱ به وستا رسید و قبل از سیر به مقصد سرس در سال ۲۰۱۵ به یک سال در آنجا باقی ماند. طلوع تا پایان عملیات خود در مدار پیرامون سیاره کوتوله باقی خواهد ماند. اگرچه عمده حجم کمربند سیارک‌ها از اجرام سنگی ساخته شده، اما سرس یک جرم یخی است. آثار مواد ارگانیک شناسایی شده در عملیات طلوع نشان می دهد که شاید سرس قبل از فرود در کمربند در مکان‌های دور دست منظومه شمسی تشکیل شده است. با وجود اینکه مواد ارگانیک در روی سطح مشاهده شده‌اند، نباید اینطور تفسیر کرد که بتوان مواد بیشتری را در سیاره کوتوله یافت.

ماریا کریستینا دی سانکتیس از مؤسسه اختر فیزیک فضایی و سیاره‌شناسی فضایی در رم گفت: نمیتوان این مسئله را رد کرد که سایر نقاط غنی از مواد ارگانیک موجود است که در بررسی‌ها جایگاهی نداشته‌اند. کمربند اصلی در فاصله‌ای دو تا چهار برابر فاصلهٔ زمین با خورشید در میان مریخ و مشتری جای دارد و ناحیه‌ای معادل ۱۴۰ میلیون مایل را در بر می گیرد. اجرام موجود در کمربند به هشت زیر گروه تقسیم شده‌اند و نام آنها از سیارک‌های اصلی در هر گروه برگرفته شده است. این گروه‌ها عبارتند از هونگاریاس، فلوراس، فوسیا، کورونیس، ایوس، تمیس، سیبلس و هیلداس.

asteroid belt

اگرچه گاهی اوقات هالیوود سفینه هایی را به تصویر می کشد که وارد کمربند سیارک‌ها می شود، ولی این سفر عموما عادی و فاقد رویداد مهم است. چندین سفینه فضایی با موفقیت و بدون هیچ مشکلی به کمربند سیارک‌ها سفر کرده‌اند؛ از مهمترین آنها می توان به ماموریت فضاپیمای افق‌های نو ناسا به پلوتو اشاره کرد. آلن استرن سرپرست ارشد کاوشگر “افق‌های نو” می نویسد: خوشبختانه، کمربند سیارک‌ها علی‌رغم جمعیت بزرگ متشکل از اجرام کوچک به قدری عظیم است که احتمال مواجهه با یکی از آنها بسیار اندک است. اگر میخواهید به قدر کافی به یک سیارک نزدیک شوید تا مطالعات جامعی درباره آن انجام بدهید، باید یکی را مورد هدف قرار دهید. در کمربند سیارک‌ها یک سری مناطق نسبتا تُهى به نام روزنه‌های Kirkwood وجود دارد. کشش گرانشى غول گازی(مشتری) باعث تهی ماندن این نواحی در مقایسه با بقیه کمربند می شود.

یوهان تیتیوس، اخترشناس آلمانی قرن هجدهم به یک الگوی ریاضی در طرح سیارات اشاره کرد و از آن برای پیش بینی وجود یک سیاره در میان مریخ و مشتری استفاده نمود. اخترشناسان آسمان‌ها را در جستجو برای این جرم گمشده مورد بررسی قرار دادند. در سال ۱۸۰۰ میلادی، ۲۵ اخترشناس گروهی معروف به پلیس سماوی را تشکیل و جستجوی جامعی را ترتیب دادند. اما کشف نخستین جرم در این ناحیه توسط جوسپ پیاتزى یک اخترشناس ایتالیایی انجام شد که عضو گروه نبود؛ وی نام ” سرس” را بر آن نهاد. “پالاس” نیز چندی بعد شناسایی گردید. برای مدتی طولانی این دو را در زمرۀ سیارات جای می دادند؛ تا آغاز قرن نوزدهم میلادی بیش از صد نمونه سیارک کشف شد. دانشمندان آنها را به خاطر اندازه کوچک‌شان سیارک نامیدند.

ترجمه: منصور نقی لو/ سایت علمی بیگ بنگ

منبع: space.com

۰۷ اسفند ۹۷ ، ۱۲:۱۴ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
احمدرضا زارعی
جمعه, ۲۶ بهمن ۱۳۹۷، ۰۲:۴۹ ب.ظ احمدرضا زارعی
مطلبی درمورد خورشید گرفتگی

مطلبی درمورد خورشید گرفتگی

خورشیدگرفتگی یا کُسوف هنگامی رخ می‌دهد که سایه ماه بر بخشی از زمین بیفتد و در نتیجه در قسمت‌هایی از کره زمین، قرص ماه قسمتی از قرص خورشید یا تمامی آن را از دید ناظر زمینی بپوشاند.

دید خورشیدگرفتگی از فضا به صورت نقطه تاریکی روی زمین

این پدیده هنگامی رخ می‌دهد که زمین و ماه و خورشید به ترتیب در یک خط راست یا تقریباً در یک خط راست قرار بگیرند و این شرایط تنها در زمان مقارنه یا محاق ماه ممکن است برقرار شود. گرفتگی کلی خورشید، یکی از منظره‌های بسیار زیبای طبیعت است.


آخرین خورشید گرفتگی کامل در ایران 20 مراداد 1378 رخ داد

مسیر حرکت سایه ماه در خورشید گرفتگی مرداد 1378


چرا هرماه یک خورشید گرفتگی نداریم؟؟؟!!!

حدود ۳۰ روز طول می‌کشد تا ماه یک گردش کامل به دور زمین انجام دهد و در هر بار گردش، یک بار ماه نو رخ خواهد داد.

اگر صفحه مداری گردش ماه به دور زمین همان صفحه مداری گردش زمین به دور خورشید می‌بود، در هر ماه یک بار خورشید گرفتگی رخ می‌داد. اما وجود ۵ درجه انحراف زاویه‌ای بین این دو صفحه، باعث می‌شود که در بسیاری از ماه‌های سال ، کره ماه از بالا یا پایین قرص خورشید بگذرد.

بنابرین تنها دو یا سه بار در هر سال، ماه در هنگام عبور از فاصله میان زمین و خورشید به اندازه کافی به خط واصل بین زمین و خورشید نزدیک می‌شود و در این هنگام گرفت خورشید رخ می‌دهد.


انواع خورشید گرفتگی:

A کسوف کلی در قسمت سایه
B کسوف حلقوی در پشت سایه (ضد سایه)
C کسوف جزئی در قسمت نیم‌سایه

خورشید گرفتگی حلقوی

این نوع از خورشیدگرفتگی، هنگامی رخ می‌دهد که از سطح زمین اندازه ظاهری ماه کوچکتر از اندازه ظاهری خورشید دیده شود. در این وضعیت، در مکان‌هایی از کره زمین که به خط واصل مرکز خورشید و مرکز کره ماه خیلی نزدیک هستند، تنها حلقه پرنوری از خورشید دیده می‌شود و درون حلقه (که روی تاریک ماه است) کاملاً تاریک دیده می‌شود.


مراحل یک خورشیدگرفتگی حلقوی از آغاز تا پایان

خورشید گرفتگی کلی:

این نوع از خورشیدگرفتگی، هنگامی رخ می‌دهد که از سطح زمین اندازه ظاهری ماه اندکی بزرگتر از اندازه ظاهری خورشید دیده شود. در این وضعیت، در مکان‌هایی از کره زمین که به خط واصل مرکز خورشید و مرکز کره ماه خیلی نزدیک هستند، تمام سطح خورشید توسط روی تاریک ماه پوشانده می‌شود. در خورشیدگرفتگی کلی (کسوف کامل) زمین، ماه و خورشید در یک راستا قرار می‌گیرند، در این حالت کل قرص خورشید در پشت ماه پنهان می‌شود. سایه ماه فقط چند کیلومتر از سطح زمین را در بر می‌گیرد و به موازات حرکت ماه در مدار خود، یک مسیر طولانی منحنی شکل در روی زمین می‌پیماید. تنها کسانی می‌توانند گرفتگی خورشید را ببینند که در جایی از این مسیر باریک و طولانی واقع باشند.

در هر نقطه، مدت گرفتگی کامل، بیشتر از دو تا پنج دقیقه طول نمی‌کشد. هر چه گرفتگی کامل نزدیکتر می‌شود، آسمان تاریکتر می‌شود و ستارگان بیشتری پدیدار می‌شوند. هنگامی‌که قرص خورشید کاملاً پوشانده می‌شود، هاله سفید رنگ درخشانی در اطراف ماه می‌درخشد. این همان تاج خورشیدی است که بصورت هاله‌ای از گازهای رقیق و داغ از خورشید جریان دارند. در کناره‌های قرص سیاه ماه، حلقه باریک و سرخ رنگی از گازهای خورشید به چشم می‌خورد که فام‌سپهر نام دارد.

نتیجه تصویری برای سه نوع خورشید گرفتگی
تصویری از خورشید گرفتگی کلی

خورشید گرفتگی جزئی

هرگاه خورشیدگرفتگی اتفاق می‌افتد، در مکان‌هایی از سطح کره زمین که از خط واصل مرکز خورشید و مرکز کره ماه دور هستند، امکان تماشای گرفت کلی یا گرفت حلقوی وجود ندارد. در چنین نقاطی - که شامل مساحت بیشتری از زمین می‌شود - دو قرص خورشید و ماه هم‌مرکز دیده نمی‌شوند و در نتیجه روی تاریک ماه، تنها قسمتی از قرص خورشید را می‌پوشاند که به این حالت گرفت جزئی گفته می‌شود.

مرکب

در بعضی از خورشیدگرفتگی‌ها، از سطح زمین اندازه ظاهری ماه و خورشید خیلی به یکدیگر نزدیک است. در این وضعیت که خیلی به ندرت رخ می‌دهد، ممکن است در نقاطی از سطح زمین خورشیدگرفتگی کلی و در نقاط دیگری خورشیدگرفتگی حلقوی دیده شود که به این حالت خورشیدگرفتگی مرکب گفته می‌شود. در این حالت نیز در دیگر نقاط سطح زمین، خورشیدگرفتگی جزئی دیده خواهد شد.



مشاهده خورشید گرفتگی

نگاه کردن به خورشیدگرفتگی با چشم غیر مسلح، خسارت‌های جبران‌ناپذیری به چشم انسان وارد می‌کند.

برای تماشای خورشیدگرفتگی می‌توان از عینک‌های ویژه‌ای که به این منظور ساخته شده‌اند استفاده کرد.
۲۶ بهمن ۹۷ ، ۱۴:۴۹ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
احمدرضا زارعی
شنبه, ۱۳ بهمن ۱۳۹۷، ۰۵:۲۲ ب.ظ احمدرضا زارعی
سرعت نور به شدت آهسته است+انیمیشن

سرعت نور به شدت آهسته است+انیمیشن

یک سری انیمیشن جدید که توسط دانشمند ناسا درست شده، نشان می‌دهد که سرعت نور تا چه اندازه آهسته است. سرعت نور سریعتر از هر چیزی است که می تواند در فضا حرکت کند. اما این سرعت بالا در مقیاس کیهانی شاید کمی آهسته به نظر برسد.


در یک خلأ کاملأ خالی، یک ذره‌ی نور که فوتون نامیده می‌شود می‌تواند با سرعت ۲۹۹۷۹۲ کیلومتر بر ثانیه یا تقریبأ ۱٫۰۷۹ میلیارد کیلومتر بر ساعت حرکت کند. این سرعت خیلی بالاست. هرچند، اگر بخواهید با سیارات دیگر ارتباط برقرار کنید یا به آنها برسید، به ویژه جهان‌های فراتر از منظومه شمسی ما، سرعت نور می‌تواند به طرز نا امیدکننده‌ای آهسته باشد.

برای توصیف قابل فهمِ محدودۀ سرعت کیهان، “جیمز اودونوگ”، دانشمند علوم سیاره‌ای در مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا این قضیه را بصورت انیمیشن نشان داد. اودونوگ گفت: «انیمیشن‌های من تمام چیزی که سعی دارم بگویم را به سرعت نشان می‌دهند. وقتی آزمایشاتم را بازبینی می‌کردم از مفاهیم پیچیده‌ای را برای درک این موضوع استفاده کردم.»

اودونوگ گفت که اخیرأ یاد گرفته چگونه این انیمیشن‌ها را بسازد – اولین انیمیشن‌ او برای انتشار اخبار ناسا در مورد حلقه‌های در حال محوِ زحل بود. سپس، او مفاهیم فضایی دیگری که درکشان دشوار بود را به شکل انیمیشن در آورد، از جمله یک ویدیو که سرعت‌های چرخش و اندازه‌های سیارات را نشان می‌دهد. او گفت که یک ویدیو در تویتر میلیون‌ها بار بازدید شد. آخرین تلاش اودونوگ به سه سناریوی سرعت نور می‌پردازد تا نشان دهد که فوتون‌ها با چه سرعتی (به طرز دردناکی آهسته) می‌توانند حرکت کنند.

نور نسبت به زمین با چه سرعتی حرکت می‌کند

یکی از اولین انیمیشن‌های اودونوگ نشان می‌دهد که نور با چه سرعتی به دور زمین می چرخد. اگر زمین ما هیچ جوی نداشت (هوا نور را منکسر کرده و سرعتش را کُند می‌کند)، آنگاه فوتونی که از سطح زمین فرار می‌کرد می‌توانست استوا را تقریبأ ۷٫۵ بار در ثانیه سپری کند. در این نمایش، سرعت نور به نظر نسبتأ سریع است – گرچه در ادامه می بینید که این سرعت چقدر محدود است.

SpeedOfLightSlowNASAanimation

نور با چه سرعتی بین زمین و ماه طی می‌شود

دومین انیمیشن اودونوگ یک قدم بزرگ از زمین دور می‌شود تا به ماه برسد. به طور میانگین، فاصلۀ زمین تا ماه ۳۸۴۴۰۰ کیلومتر است. این یعنی تمام نور ماه که ما مشاهده می‌کنیم ۱٫۲۵۵ ثانیه دیرتر به ما رسیده و یک سفر دایره‌ای بین زمین و ماه با سرعت نور تقریبأ ۲٫۵۱ ثانیه طول می‌کشد.

SpeedOfLightSlowNASAanimationهرچند، این زمانبندی هر روز بیشتر می‌شود، زیرا ماه هر سال ۳٫۸ سانتیمتر از زمین دورتر می‌شود. (ماه از طریق جزر و مدهای اقیانوس، دائمأ انرژی چرخشی زمین را تضعیف می‌کند و مدارش را تا فاصلۀ بیشتری تقویت می‌کند).

نور با چه سرعتی بین زمین و مریخ حرکت می‌کند

سومین انیمیشن چالشی را نشان می‌دهد که بسیاری از دانشمندان به طور روزانه با آن مواجه می‌شوند. وقتی ناسا سعی می‌کند داده‌هایی را از یک سفینه فضایی دانلود کند، مثل کاوشگر اینسایت در مریخ، فقط می‌تواند این کار را با سرعت نور انجام دهد. اجرای عملیات یک فضاپیما در «حالت زنده» خیلی آهسته است، همانند یک خودروی کنترل از راه دور. بنابراین، باید با دقت به پیشنهادات فکر کرد، از قبل آنها را بسته‌بندی کرد و در زمان دقیق و مکان دقیقی در فضا قرار داد تا هدفشان را گم نکنند.

SpeedOfLightSlowNASAanimationسریعترین ارتباط بین زمین و مریخ وقتی صورت می‌گیرد که سیارات در نزدیکترین فاصله تا یکدیگر قرار دارند، رویدادی که بیشترین نزدیکی نامیده می‌شود و تقریبأ هر دو سال یکبار رخ می‌دهد. به طور میانگین، بهترین فاصله تقریبأ ۵۴٫۶ میلیون کیلومتر است. همانطور که کلیپ ۶۰ ثانیه‌ای اودونوگ نشان می‌دهد، ۳ دقیقه و ۲ ثانیه طول می‌کشد تا نور بین زمین و مریخ در بیشترین فاصله حرکت کند. این زمان شش ۶ دقیقه و ۴ ثانیه برای یک سفر دایره‌ای با سرعت نور است. اما به طور میانگین، مریخ ۲۴۰ میلیون کیلومتر با زمین فاصله دارد – بنابراین میانگین ارتباط یک سفر دایره‌ای تقریبأ ۲۸ دقیقه و ۱۲ ثانیه طول می‌کشد.

هرچه دورتر می‌روید، سرعت نور افسرده‌کننده‌تر می‌شود

مانعِ سرعت محدود نور برای فضاپیمایی مثل افق رویداد که اکنون در فاصلۀ بیش از ۴ میلیارد مایل تا زمین قرار دارد و فضاپیمای ویجر ۱ و ۲ که هریک به فضای میان ستاره‌ای رسیده‌اند، چالش‌برانگیزتر می‌شود. وقتی به خارج از منظومه‌ شمسی نگاه می‌کنید، وضعیت افسرده‌کننده‌تر می‌شود. نزدیکترین سیارۀ فراخورشیدی شناخته شده به نام پروکسیما b تقریبأ ۴٫۲ سال نوری با ما فاصله دارد (فاصله‌ای که تقریبأ ۳۹٫۷ تریلیون کیلومتر است).

هرچند، سریعترین فضاپیمایی که تاکنون به فضا رفته کاوشگر خورشیدی پارکر ناسا با سرعت ۳۴۲ هزار کیلومتر بر ساعت است؛ و با این سرعت، ۱۳۲۱۱ سال طول می‌کشد تا به پروکیسما b برسد. پروژۀ استارشات “یوری میلنر” میلیاردر روسی یک روش برای حل این مسئله‌ ارائه داده است. این ماموریت چنددهه‌ای سعی دارد یک ماهواره کوچک بسازد و آن را از طریق پرتو لیزر شتاب دهد (به طور ایده‌آل با سرعت برنامه‌ریزی شدۀ ۲۰% از سرعت نور). با این حال، کل این مفهوم هنوز نظری است و  ممکن است بخوبی کار نکند.

فضا به طرز غیرممکنی عظیم است. اگرچه جهان تقریبأ ۱۳٫۷۷ میلیارد سال قدمت دارد، لبۀ آن تقریبأ ۴۵٫۳۴ میلیارد سال نوری در یک جهت فاصله دارد(شعاع جهان) و به دلیل انبساط کیهان در حال افزایش است. این مقدار به حدی بزرگ است که نمی‌توان آن را در یک انیمیشن ساده نشان داد. اگرچه یک نمایش نزدیک بود: این تصویر را هنرمند “پابلو کارلوس بوداسی” ساخت؛ این تصویر نقشه‌های لگاریتمی جهان از پرینستون و تصاویر ناسا را با هم ترکیب می‌کند تا تمام آنها را در یک تصویر بگنجاند.

ترجمه: سحر  الله‌وردی/ سایت علمی بیگ بنگ

۱۳ بهمن ۹۷ ، ۱۷:۲۲ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
احمدرضا زارعی
شنبه, ۶ بهمن ۱۳۹۷، ۰۶:۰۶ ب.ظ احمدرضا زارعی
رصد عمومی ماه در شب های زمستان

رصد عمومی ماه در شب های زمستان

چند شبی از شب های زمستان که ماه در وضعیت خوبی بود

به تختجمشید رفتیم و توی اون هوای سرد برای دوستانی که تفریحی از اونجا رد میشدن رصد گذاشتیم

جای همه خالی













۰۶ بهمن ۹۷ ، ۱۸:۰۶ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
احمدرضا زارعی