پشت صحنه ماه گرفتگی مرداد ماه97

سلام دوستان ، خوشحال میشم اول متن رو بخونید بعد تصاویر رو ببینید

ببخشید این مطلب رو بعداز گذشت چند ماه روی وبلاگ قرار میدم
این عکس هارو خودم هم الان دیدم

برنامه ای که برای رصد طولانی ترین ماه گرفتگی قرن در شهر مرودشت انجام دادیم واقعا تجربه خیلی بزرگی برای من بود .

برای برگزاری این برنامه زحمت خیلی زیادی کشیدیم که در ادامه فقط زحمت های روز آخر رو به صورت تصویر میبینید

همونطور که در پست های قبل مشخص هست من و گروه منجمان آماتور برنامه های زیادی در شهر مرودشت برگزار کردیم

اما این یکی خیلی متفاوت بود چون میدونستیم جمعیت خیلی زیادی برای رصد به پارک میان اون روز هم جمعه بود و مردم خارج از اینکه ما برنامه ای داریم به پارک ملت اومده بودند .

هماهنگ کننده و برگزار کننده این برنامه فقط و فقط 3 نفر بودیم من ، امید و علی ، البته هم مثل همیشه دوستان در اوج سختی کار کنار ما بودن (( جناب اکبر زاده و آقای خالقی و دوست خوبم محمد شعبانی و آقای طهماسبی و خانمشون و خانم فارسی))

در حد 200تا صندلی اونجا قرار داده بودیم که قبل از شروع  ماه گرفتگی یک سری توضیحات و فیلم های آموزش و مرتبط رو تقدیم مردم کنیم

اما جمعیت چند برابر 200 نفر بود.

اول کار مشکل برق و سیستم صوت هم داشتیم ، همش میترسیدیم که برنامه به مشکل بزرگی بخوره اما خداروشکر اینطور نشد.

مشکل بعدی ما این بود که اون موقع 3 تا تلسکوپ بیشتر نداشتیم و جمعیت زیادی هم منتظر رصد بودن

خلاصه با کلی دردسر این مشکل هم حل کردیم و با همکاری این تیم قوی ( منجمان آماتور مرودشت ) این رصد انجام شد و ما از این اتفاق خیلی خوشحال بودیم

من با دیدن دوستانی که از شیراز و شهرهای اطراف اومده بودن خوشحال تر شدم این دوستان در برنامه های رصد قبلی با ما آشنا شده بودند

اما ساعت 1 نیمه شب دیگه تقریبا همه رفتن گروه خودمون که تا ساعت 2 همونجا بودیم ، اما اوناهم رفتن و قرار شد من و امید توی پارک بخوابیم و فردا صبح وسایل ها رو از پارک جمع کنیم و ببریم.

و اینطور این برنامه تموم شد .

اما بازتاب برنامه اونقدر خوب بود که در چند سایت معتبر خبرش انعکاس پیدا کرد و حتی توی شهرمون بعداز این برنامه گروه منجمان آماتور خیلی شناخته شده بود
 انشاالله که من و گروهم بتونیم از این برنامه ها بیشتر برگزار کنیم

در ادامه تصاویری از پشت صحنه های این برنامه ببینید

این دونفر که توی عکس زیر هستن ،من و امید هستیم

این تصاویری که مشاهده کردید پشت صحنه های برگزاری برنامه رصد ماه گرفتگی بود

برای مشاهده تصاویر خود برنامه اینجا کلیک کنید

مطلبی درمورد خورشید گرفتگی

خورشیدگرفتگی یا کُسوف هنگامی رخ می‌دهد که سایه ماه بر بخشی از زمین بیفتد و در نتیجه در قسمت‌هایی از کره زمین، قرص ماه قسمتی از قرص خورشید یا تمامی آن را از دید ناظر زمینی بپوشاند.

دید خورشیدگرفتگی از فضا به صورت نقطه تاریکی روی زمین

این پدیده هنگامی رخ می‌دهد که زمین و ماه و خورشید به ترتیب در یک خط راست یا تقریباً در یک خط راست قرار بگیرند و این شرایط تنها در زمان مقارنه یا محاق ماه ممکن است برقرار شود. گرفتگی کلی خورشید، یکی از منظره‌های بسیار زیبای طبیعت است.

آخرین خورشید گرفتگی کامل در ایران 20 مراداد 1378 رخ داد

مسیر حرکت سایه ماه در خورشید گرفتگی مرداد 1378

چرا هرماه یک خورشید گرفتگی نداریم؟؟؟!!!

حدود ۳۰ روز طول می‌کشد تا ماه یک گردش کامل به دور زمین انجام دهد و در هر بار گردش، یک بار ماه نو رخ خواهد داد.

اگر صفحه مداری گردش ماه به دور زمین همان صفحه مداری گردش زمین به دور خورشید می‌بود، در هر ماه یک بار خورشید گرفتگی رخ می‌داد. اما وجود ۵ درجه انحراف زاویه‌ای بین این دو صفحه، باعث می‌شود که در بسیاری از ماه‌های سال ، کره ماه از بالا یا پایین قرص خورشید بگذرد.

بنابرین تنها دو یا سه بار در هر سال، ماه در هنگام عبور از فاصله میان زمین و خورشید به اندازه کافی به خط واصل بین زمین و خورشید نزدیک می‌شود و در این هنگام گرفت خورشید رخ می‌دهد.

انواع خورشید گرفتگی:

A کسوف کلی در قسمت سایه
B کسوف حلقوی در پشت سایه (ضد سایه)
C کسوف جزئی در قسمت نیم‌سایه

خورشید گرفتگی حلقوی

این نوع از خورشیدگرفتگی، هنگامی رخ می‌دهد که از سطح زمین اندازه ظاهری ماه کوچکتر از اندازه ظاهری خورشید دیده شود. در این وضعیت، در مکان‌هایی از کره زمین که به خط واصل مرکز خورشید و مرکز کره ماه خیلی نزدیک هستند، تنها حلقه پرنوری از خورشید دیده می‌شود و درون حلقه (که روی تاریک ماه است) کاملاً تاریک دیده می‌شود.

مراحل یک خورشیدگرفتگی حلقوی از آغاز تا پایان

خورشید گرفتگی کلی:

این نوع از خورشیدگرفتگی، هنگامی رخ می‌دهد که از سطح زمین اندازه ظاهری ماه اندکی بزرگتر از اندازه ظاهری خورشید دیده شود. در این وضعیت، در مکان‌هایی از کره زمین که به خط واصل مرکز خورشید و مرکز کره ماه خیلی نزدیک هستند، تمام سطح خورشید توسط روی تاریک ماه پوشانده می‌شود. در خورشیدگرفتگی کلی (کسوف کامل) زمین، ماه و خورشید در یک راستا قرار می‌گیرند، در این حالت کل قرص خورشید در پشت ماه پنهان می‌شود. سایه ماه فقط چند کیلومتر از سطح زمین را در بر می‌گیرد و به موازات حرکت ماه در مدار خود، یک مسیر طولانی منحنی شکل در روی زمین می‌پیماید. تنها کسانی می‌توانند گرفتگی خورشید را ببینند که در جایی از این مسیر باریک و طولانی واقع باشند.

در هر نقطه، مدت گرفتگی کامل، بیشتر از دو تا پنج دقیقه طول نمی‌کشد. هر چه گرفتگی کامل نزدیکتر می‌شود، آسمان تاریکتر می‌شود و ستارگان بیشتری پدیدار می‌شوند. هنگامی‌که قرص خورشید کاملاً پوشانده می‌شود، هاله سفید رنگ درخشانی در اطراف ماه می‌درخشد. این همان تاج خورشیدی است که بصورت هاله‌ای از گازهای رقیق و داغ از خورشید جریان دارند. در کناره‌های قرص سیاه ماه، حلقه باریک و سرخ رنگی از گازهای خورشید به چشم می‌خورد که فام‌سپهر نام دارد.

تصویری از خورشید گرفتگی کلی

خورشید گرفتگی جزئی

هرگاه خورشیدگرفتگی اتفاق می‌افتد، در مکان‌هایی از سطح کره زمین که از خط واصل مرکز خورشید و مرکز کره ماه دور هستند، امکان تماشای گرفت کلی یا گرفت حلقوی وجود ندارد. در چنین نقاطی - که شامل مساحت بیشتری از زمین می‌شود - دو قرص خورشید و ماه هم‌مرکز دیده نمی‌شوند و در نتیجه روی تاریک ماه، تنها قسمتی از قرص خورشید را می‌پوشاند که به این حالت گرفت جزئی گفته می‌شود.

مرکب

در بعضی از خورشیدگرفتگی‌ها، از سطح زمین اندازه ظاهری ماه و خورشید خیلی به یکدیگر نزدیک است. در این وضعیت که خیلی به ندرت رخ می‌دهد، ممکن است در نقاطی از سطح زمین خورشیدگرفتگی کلی و در نقاط دیگری خورشیدگرفتگی حلقوی دیده شود که به این حالت خورشیدگرفتگی مرکب گفته می‌شود. در این حالت نیز در دیگر نقاط سطح زمین، خورشیدگرفتگی جزئی دیده خواهد شد.

مشاهده خورشید گرفتگی

نگاه کردن به خورشیدگرفتگی با چشم غیر مسلح، خسارت‌های جبران‌ناپذیری به چشم انسان وارد می‌کند.

برای تماشای خورشیدگرفتگی می‌توان از عینک‌های ویژه‌ای که به این منظور ساخته شده‌اند استفاده کرد.

سرعت نور به شدت آهسته است+انیمیشن

یک سری انیمیشن جدید که توسط دانشمند ناسا درست شده، نشان می‌دهد که سرعت نور تا چه اندازه آهسته است. سرعت نور سریعتر از هر چیزی است که می تواند در فضا حرکت کند. اما این سرعت بالا در مقیاس کیهانی شاید کمی آهسته به نظر برسد.

در یک خلأ کاملأ خالی، یک ذره‌ی نور که فوتون نامیده می‌شود می‌تواند با سرعت ۲۹۹۷۹۲ کیلومتر بر ثانیه یا تقریبأ ۱٫۰۷۹ میلیارد کیلومتر بر ساعت حرکت کند. این سرعت خیلی بالاست. هرچند، اگر بخواهید با سیارات دیگر ارتباط برقرار کنید یا به آنها برسید، به ویژه جهان‌های فراتر از منظومه شمسی ما، سرعت نور می‌تواند به طرز نا امیدکننده‌ای آهسته باشد.

برای توصیف قابل فهمِ محدودۀ سرعت کیهان، “جیمز اودونوگ”، دانشمند علوم سیاره‌ای در مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا این قضیه را بصورت انیمیشن نشان داد. اودونوگ گفت: «انیمیشن‌های من تمام چیزی که سعی دارم بگویم را به سرعت نشان می‌دهند. وقتی آزمایشاتم را بازبینی می‌کردم از مفاهیم پیچیده‌ای را برای درک این موضوع استفاده کردم.»

اودونوگ گفت که اخیرأ یاد گرفته چگونه این انیمیشن‌ها را بسازد – اولین انیمیشن‌ او برای انتشار اخبار ناسا در مورد حلقه‌های در حال محوِ زحل بود. سپس، او مفاهیم فضایی دیگری که درکشان دشوار بود را به شکل انیمیشن در آورد، از جمله یک ویدیو که سرعت‌های چرخش و اندازه‌های سیارات را نشان می‌دهد. او گفت که یک ویدیو در تویتر میلیون‌ها بار بازدید شد. آخرین تلاش اودونوگ به سه سناریوی سرعت نور می‌پردازد تا نشان دهد که فوتون‌ها با چه سرعتی (به طرز دردناکی آهسته) می‌توانند حرکت کنند.

نور نسبت به زمین با چه سرعتی حرکت می‌کند

یکی از اولین انیمیشن‌های اودونوگ نشان می‌دهد که نور با چه سرعتی به دور زمین می چرخد. اگر زمین ما هیچ جوی نداشت (هوا نور را منکسر کرده و سرعتش را کُند می‌کند)، آنگاه فوتونی که از سطح زمین فرار می‌کرد می‌توانست استوا را تقریبأ ۷٫۵ بار در ثانیه سپری کند. در این نمایش، سرعت نور به نظر نسبتأ سریع است – گرچه در ادامه می بینید که این سرعت چقدر محدود است.

نور با چه سرعتی بین زمین و ماه طی می‌شود

دومین انیمیشن اودونوگ یک قدم بزرگ از زمین دور می‌شود تا به ماه برسد. به طور میانگین، فاصلۀ زمین تا ماه ۳۸۴۴۰۰ کیلومتر است. این یعنی تمام نور ماه که ما مشاهده می‌کنیم ۱٫۲۵۵ ثانیه دیرتر به ما رسیده و یک سفر دایره‌ای بین زمین و ماه با سرعت نور تقریبأ ۲٫۵۱ ثانیه طول می‌کشد.

هرچند، این زمانبندی هر روز بیشتر می‌شود، زیرا ماه هر سال ۳٫۸ سانتیمتر از زمین دورتر می‌شود. (ماه از طریق جزر و مدهای اقیانوس، دائمأ انرژی چرخشی زمین را تضعیف می‌کند و مدارش را تا فاصلۀ بیشتری تقویت می‌کند).

نور با چه سرعتی بین زمین و مریخ حرکت می‌کند

سومین انیمیشن چالشی را نشان می‌دهد که بسیاری از دانشمندان به طور روزانه با آن مواجه می‌شوند. وقتی ناسا سعی می‌کند داده‌هایی را از یک سفینه فضایی دانلود کند، مثل کاوشگر اینسایت در مریخ، فقط می‌تواند این کار را با سرعت نور انجام دهد. اجرای عملیات یک فضاپیما در «حالت زنده» خیلی آهسته است، همانند یک خودروی کنترل از راه دور. بنابراین، باید با دقت به پیشنهادات فکر کرد، از قبل آنها را بسته‌بندی کرد و در زمان دقیق و مکان دقیقی در فضا قرار داد تا هدفشان را گم نکنند.

سریعترین ارتباط بین زمین و مریخ وقتی صورت می‌گیرد که سیارات در نزدیکترین فاصله تا یکدیگر قرار دارند، رویدادی که بیشترین نزدیکی نامیده می‌شود و تقریبأ هر دو سال یکبار رخ می‌دهد. به طور میانگین، بهترین فاصله تقریبأ ۵۴٫۶ میلیون کیلومتر است. همانطور که کلیپ ۶۰ ثانیه‌ای اودونوگ نشان می‌دهد، ۳ دقیقه و ۲ ثانیه طول می‌کشد تا نور بین زمین و مریخ در بیشترین فاصله حرکت کند. این زمان شش ۶ دقیقه و ۴ ثانیه برای یک سفر دایره‌ای با سرعت نور است. اما به طور میانگین، مریخ ۲۴۰ میلیون کیلومتر با زمین فاصله دارد – بنابراین میانگین ارتباط یک سفر دایره‌ای تقریبأ ۲۸ دقیقه و ۱۲ ثانیه طول می‌کشد.

هرچه دورتر می‌روید، سرعت نور افسرده‌کننده‌تر می‌شود

مانعِ سرعت محدود نور برای فضاپیمایی مثل افق رویداد که اکنون در فاصلۀ بیش از ۴ میلیارد مایل تا زمین قرار دارد و فضاپیمای ویجر ۱ و ۲ که هریک به فضای میان ستاره‌ای رسیده‌اند، چالش‌برانگیزتر می‌شود. وقتی به خارج از منظومه‌ شمسی نگاه می‌کنید، وضعیت افسرده‌کننده‌تر می‌شود. نزدیکترین سیارۀ فراخورشیدی شناخته شده به نام پروکسیما b تقریبأ ۴٫۲ سال نوری با ما فاصله دارد (فاصله‌ای که تقریبأ ۳۹٫۷ تریلیون کیلومتر است).

هرچند، سریعترین فضاپیمایی که تاکنون به فضا رفته کاوشگر خورشیدی پارکر ناسا با سرعت ۳۴۲ هزار کیلومتر بر ساعت است؛ و با این سرعت، ۱۳۲۱۱ سال طول می‌کشد تا به پروکیسما b برسد. پروژۀ استارشات “یوری میلنر” میلیاردر روسی یک روش برای حل این مسئله‌ ارائه داده است. این ماموریت چنددهه‌ای سعی دارد یک ماهواره کوچک بسازد و آن را از طریق پرتو لیزر شتاب دهد (به طور ایده‌آل با سرعت برنامه‌ریزی شدۀ ۲۰% از سرعت نور). با این حال، کل این مفهوم هنوز نظری است و  ممکن است بخوبی کار نکند.

فضا به طرز غیرممکنی عظیم است. اگرچه جهان تقریبأ ۱۳٫۷۷ میلیارد سال قدمت دارد، لبۀ آن تقریبأ ۴۵٫۳۴ میلیارد سال نوری در یک جهت فاصله دارد(شعاع جهان) و به دلیل انبساط کیهان در حال افزایش است. این مقدار به حدی بزرگ است که نمی‌توان آن را در یک انیمیشن ساده نشان داد. اگرچه یک نمایش نزدیک بود: این تصویر را هنرمند “پابلو کارلوس بوداسی” ساخت؛ این تصویر نقشه‌های لگاریتمی جهان از پرینستون و تصاویر ناسا را با هم ترکیب می‌کند تا تمام آنها را در یک تصویر بگنجاند.

ترجمه: سحر  الله‌وردی/ سایت علمی بیگ بنگ

رصد عمومی ماه در شب های زمستان

چند شبی از شب های زمستان که ماه در وضعیت خوبی بود

به تختجمشید رفتیم و توی اون هوای سرد برای دوستانی که تفریحی از اونجا رد میشدن رصد گذاشتیم

جای همه خالی

برنامه بارش شهابی 23 آذر 97

اول از همه عذرخواهی میکنم بخاطر اینکه این مطلب رو بعداز یک ماهو نیم درون وبلاگ قرار میدم
دلیلشم امتحانات دانشگاه بود، ببخشید دیگه


از هفته ها قبل برای این شب جذاب ، برنامه ریزی میکردیم دقیقا 23 آذر ماه 96 توی همین نقطه ای که امسال شهاب ها رو رصد کردیم نشسته بودیم

همون زمین کشاورزی آقا علی در یکی از روستاهای اطراف مرودشت

ساعت 10 بود به محل رسیدیم هوا هم به شدت سرد آتیش روشن کردیم و نشستیم گرم تعریف کردن و خوردن چیپس و پفک شدیم
بارش شهابی بعداز نیمه شب شروع میشد البته چندتا شهابی هم قبل نیمه شد رد شد اما جذاب نبودن


توی اون هوای سرد پای آتیش ، سیب زمینی و چای آتیشی واقعا میچسبید که بچه ها زحمت اونم کشیدن

بعداز خوردن چای و سب زمینی و گرم شدن حسابی نیمه شب فرا رسید و رفتیم یه نقطه تاریک و با آلودگی نوری کمتر

هوا سرد بود زمین شبنم زد و شبنم ها یخ زدن ولی ما گرم تماشایی شهابا بودیم روی زیر راحت دراز کش خیره به اسمون بودیم


دیگه ساعتای 4 صبح شده بود که بچه ها از سرما التماس میکردن که پاشین بریم یه نیم ساعتی الافشون کردیم و آماده رفتن شدیم که با صحنه جذاب و زیبای طلوع سیاره زهره یا ناهید روبرو شدیم واقعا زیبا و پرنور بود


در ادامه عکسای این شب جذاب رو ببینید

البته ، متاسفانه به دلیل نداشتن دوربین نتونستم عکاسی جذاب و خوبی بگیرم تموم عکسا با گوشی موبایل هواوی P9 گرفتم
به همین دلیل توی عکسها رد شهاب ها مشخص نیست

ممنون وقت گذاشتید مطلب رو مطالعه کردید