تیتان قمر زحل یک ویژگی مشترک با زمین دارد و آن هم بارش باران است. با این حال، برخلاف سیاره ما، این آب نیست که از آسمان تیتان می بارد؛ بلکه متان مایع است. دانشمندان برای چندین سال در تلاش بودند تا دریابند این چرخه چگونه در قمر زحل اتفاق می افتد. حالا دو مقاله جدیدی که در مجله «Nature Astronomy» منتشر شده، شاید بتواند جوابی برای هوای عجیب تیتان ارائه کند.
«شانون مکنزی» و همکارانش در زمان مطالعه داده‌های جمع‌آوری شده از ماموریت کاسینی به چیزهایی دست یافتند که به دریاچه‌های سرشار از آب مایع شباهت داشت. اما وقتی فضاپیمای کاسینی تقریبا ۷ سال بعد مجددا به این ناحیه بازگشت، مشخص شد که دریاچه‌ها خشک شده‌اند.
لذا دانشمندان این نتیجه‌گیری را پیش خود مطرح کردند که آب مایع یا تبخیر شده یا به سطح تراوش پیدا کرده است. در مقاله نخست اعلام شد که این دریاچه‌های شبح‌وار در نتیجۀ تغییرات فصلی در این قمر پدید آمده بودند.
اگرچه
این احتمال می رود که مشاهدات تحت تاثیر ابزارهای مورد استفادۀ کاسینی در
دو ماموریت مجزا قرار گرفته باشد، اما مکنزی و همکارانش همچنان بر این
باورند که مایع در آن ناحیه وجود داشته و در طی گذار از زمستان به بهار
ناپدید گشته است. افزون بر این، تحقیق دوم به سرپرستی «مارکو ماسترو جوزپ» سیاره‌شناس در کلتِک، روی دریاچه‌های بزرگتر تیتان تمرکز کرد.
تیم تحقیق دوم از داده‌های کاسینی برای تعیین عمق برخی از دریاچه‌های تیتان استفاده کرد؛ که عمق برخی از دریاچه‌ها به ۱۰۰ متر می رسد. ماسترو جوزپ و همکارانش بر این نکته تاکید داشتند که این دریاچه‌ها عمدتا از متان مایع تشکیل یافته‌اند؛ یعنی مشابهِ دریاهای تیتان. تیتان قمر زحل شاید بطرز بالقوه‌ای میزبان حیات باشد. در عکس زیر، این قمر را در قالب طول موج فروسرخ و فرابنفش مشاهده می کنید. فضاپیمای کاسینی این عکس را در طول عملیاتش به مقصد این قمر تهیه کرده است.
ماسترو
جوزپ افزود که باران در این دریاچه‌ها و حوزه‌های آبخیز جمع شده است. بر
اساس مطالعات وی، شاید غارهایی در زیر سطح تیتان وجود داشته باشد، یعنی
بسیار شبیه به زمین. شاید دانشمندان بزودی شواهد مستدلی از این غارها و
دریاچه‌های رازآلود بدست بیاورند، البته اگر قرار باشد در آینده هم عملیاتی
به مقصد تیتان برنامه ریزی شده باشد. بر طبق گزارش‌ها، احتمال می رود ناسا
عملیاتی تحت عنوان «دراگون فلای» در سال ۲۰۲۵ انجام بدهد. در طی این
ماموریت، پهبادی در سطح تیتان فرود آمده و آنچه را که دانشمندان «زمینِ
منظومه‌شمسی بیرونی» نامگذاری کرده‌اند، مورد کاوش قرار بدهد.
«ملیسا ترینر» معاون بازرس عملیات و دانشمند ناسا در مصاحبه‌ای گفت: «به باور من، خیلی از افراد فکر می کنند عملیات دراگون فلای به معنای واقعی کلمه، باورنکردنی است. این عملیات نه تنها یک پروژه علمی هیجان‌انگیز و خارق‌العاده است، بلکه امکان انجامش نیز وجود دارد. یعنی از دیدگاه مهندسی میتوان بر آن جامه عمل پوشاند.»
ترجمه: منصور نقی‌لو/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: ibtimes.com
